Notice: file_put_contents(): Write of 111072 bytes failed with errno=28 No space left on device in /opt/frankenphp/design.onmedianet.com/app/src/Arsae/CacheManager.php on line 36

Warning: http_response_code(): Cannot set response code - headers already sent (output started at /opt/frankenphp/design.onmedianet.com/app/src/Arsae/CacheManager.php:36) in /opt/frankenphp/design.onmedianet.com/app/src/Models/Response.php on line 17

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /opt/frankenphp/design.onmedianet.com/app/src/Arsae/CacheManager.php:36) in /opt/frankenphp/design.onmedianet.com/app/src/Models/Response.php on line 20
Antonov An-124 - Wikipedia, a enciclopedia libre Saltar ao contido

Antonov An-124

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Antonov An-124
Un Antonov An-124
Tipocargueiro
FabricanteAntonov
Primeiro voo1982
Introducido1986

O Antonov An-124 Ruslan (en ruso e ucraíno: Антонов Ан-124 «Руслан», designación da OTAN: Condor[1] foi o avión máis grande construído en serie ata a chegada do Airbus A380 e foi, ata a chegada do Antonov An-225, o avión máis grande fabricado.

Historia e características

[editar | editar a fonte]

Foi deseñado nos anos 70 coma sucesor do An-22 e durante o seu desenvolvemento coñeceuse coma An-400 e An-40 en Occidente. Realizou o seu primeiro voo en 1982, entrando en servizo en 1986. Hai máis de corenta avións en servizo, 26 deles con aeroliñas, nos Emiratos Árabes Unidos, Libia, Rusia e Ucraína.

Fisicamente, o An-124 é similar ao Lockheed C-5 Galaxy estadounidense, pero lixeiramente maior. Os An-124 foron empregados para transportar locomotoras, iates, fuselaxes de avións e outros tipos de carga de grandes dimensións. O avión pode inclinarse para facilitar a entrada da carga. Un An-124 militar pode levar ata 150 t de carga, tamén pode levar ata 88 pasaxeiros nunha cuberta superior detrás da cabina. Porén, debido á limitada presurización da fuselaxe, raramente transporta a paracaidistas.[2]

O An-124 foi fabricado en paralelo por dúas fábricas: a compañía rusa Aviastar-SP (antigo Complexo de Aviación Industrial de Ulyanovsk) e a fábrica AVIANT de Kíiv, en Ucraína.

A produción detívose trala desaparición da Unión Soviética. As últimas cinco estruturas básicas sen rematar foron completadas entre 2001 e 2004. Aínda que xa non se fabrican An-124, existen plans comúns entre Rusia e Ucraína para volver a producir avións entre 2008-2009.[3]

Xa que o avión foi deseñado inicialmente para uso militar ocasional, os An-124 orixinais se fabricaron cunha vida útil de 7.500 horas de voo coa posibilidade dunha extensión. Porén, moitos avións voaron máis de 15.000 horas. Como resposta á queixas dos clientes comerciais, os avións fabricados despois do 2000 (o An-124-100) teñen unha vida útil de 24.000 horas, mentres que os modelos antigos estanse actualizando ó novo estándar.

  1. Andreas Parsch y Aleksey V. Martynov Designation-Systems.net
  2. http://www.fas.org/man/dod-101/sys/ac/row/fwair.htm Federation of American Scientists Military Analysis Network
  3. http://www.podrobnosti.ua/economy/transportational/2006/07/19/331804.htm[Ligazón morta] Antonov planea reiniciar a produción do An-124-10

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]