Conto

Conto
	Instancia de forma literaria; xénero literario
	Subclase de prosa; obra de ficção (pt) ; narración
	Estudado por ciencia da literatura
Fontes e ligazóns
	Descrito pola fonte Enciclopedia de Otto Q23855143 ; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24475174 ; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Q24733235 ;
	[ Wikidata ] [ C:Commons ]

O conto ou relato curto é unha narración breve na que se relata unha historia ficticia. Ademais da súa brevidade, o conto ten outras características estruturais que o diferencian da novela, se ben a fronteira entre un conto longo e unha novela curta é doada de definir.

Hai dous grandes tipos de contos: o conto popular e o conto literario.

Conto popular

O conto popular dise que é tan antigo coma a humanidade. Ten algunha característica común coa lenda, aínda que esta última se atopa máis ben relacionada cunha persoa ou unha comunidade determinada, cun monumento, un lugar ou un acontecemento cuxa orixe pretende explicar (lendas etimolóxicas). O conto popular caracterízase polo seu anonimato. O feito de tratarse dunha forma de literatura popular de transmisión forma oral fai que sufra modificacións, que dan lugar a diferentes versións dun mesmo relato.

Os contos populares veñen sendo recollidos desde a antigüidade e célebres autores como Apuleio ou Giovanni Boccaccio incluíronnos nas súas obras.

O primeiro gran compilador de contos tradicionais foi Charles Perrault a finais do século XVII, mais el adaptounos para a lectura dos nenos da súa época. Os irmáns Grimm recolleron contos alemáns en 1812 por motivos etnográficos.

O conto tradicional pode clasificarse, segundo os estudos de Antti Aarne e Stith Thompson en:

Contos marabillosos, con elementos sobrenaturais.
Contos realistas.
Contos relixiosos.

Ademais podemos incluír como outras categorías os contos de burlas e os contos mnemotécnicos.

Conto literario

O conto literario é o que se transmite mediante a escritura. Os contos de transmisión escrita están xeralmente en prosa. O autor adoita ser coñecido. Ó estar fixado por escrito, o texto non sofre as modificacións que son frecuentes no conto popular. Este tipo de conto é de procedencia oriental. De orixe medieval e oriental, As mil e unha noites é a primeira grande compilación de contos que se coñece. Unha das primeiras manifestacións en lingua castelá foi El conde Lucanor, que reúne 51 contos de diferentes orixes, escrito polo infante Don Juan Manuel no século XIV.

Subxéneros

Dentro dos contos tamén hai subxéneros:

Etimoloxía da palabra conto

O vocábulo conto provén de contar, o que se di a viva voz. De aquí deriva o conto popular, que era tamén anónimo, extenso, con numerosos personaxes, tramas complexas, clímax narrativo e efectos múltiples. E sobre todo, con desenlaces inesperados.

Véxase tamén

Outros artigos

Bibliografía

Harguindey, Henrique; Barrio, Maruxa (1994). Antoloxía do conto popular galego. Galaxia. ISBN 84-7154-915-8.