Garda Vermella

Garda Vermella
	Instancia de organización paramilitar
	Subclase de Garda Rusa
	Parte de Bolxevique
	Ideoloxía política marxismo
Persoas e organizacións
	Lealdade soviet; Partido Obreiro Socialdemócrata Ruso
Datas e cronoloxía
	Fundación abril de 1917
	Disolución 1919
	Substitúe a Garda Imperial Rusa
	Substituído por Exército Vermello
	Conflito Revolución de Outubro
Localización
	País República Rusa; República Socialista Soviética Federativa de Rusia
Fontes e ligazóns
	Descrito pola fonte Enciclopedia soviética armenia, volume 5 pp. 332 ;
	[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

O termo Garda Vermella (en ruso: Красная гвардия) na historia de Rusia designa aos destacamentos de obreiros formados no transcurso da Revolución rusa de 1917. Conformaba o principal elemento de resposta dos bolxeviques durante devandita revolución.

Orixes

Moi similares aos destacamentos de obreiros que tomaran parte na revolución de 1905 en Moscova, os grupos armados precursores da Garda Vermella fixeron a súa aparición nas fábricas durante a Revolución de Febreiro para manter a orde na cidade.^[1] Os bolxeviques conseguiron controlar eses grupos no mes de abril e separalos das milicias obreiras, en mans de menxeviques e socialrevolucionarios, así como da «milicia do pobo» do soviet de Petrogrado. A Garda Vermella tiña por misión «protexer a revolución» e «mostrar resistencia ás forzas reaccionarias».^[2] Durante o proceso revolucionario, adquiriu o papel de policía civil ordinaria, substituíndo así á policía tsarista desmantelada.

Papel na Revolución

A Garda Vermella mantívose na clandestinidade trala súa participación nas Xornadas de Xullo, abandonándoa despois do intento errado de golpe de Estado protagonizado polo xeneral Lavr Kornílov en agosto de 1917. A partir dese momento, a Garda Vermella estruturouse en Petrogrado e en Moscova, sendo dirixida polo Partido bolxevique. Trala Revolución de Outubro, implantouse na maior parte dos centros industriais de Rusia e converteuse nun verdadeiro exército revolucionario. Alistarse a ela era totalmente voluntario, sendo soamente necesario o ter unha recomendación dos soviets ou das células do Partido Bolxevique. Interveu con éxito en conflitos locais como o protagonizado por Aleksandr Dútov en Oremburgo, pero a súa organización dispersa era ineficaz contra o Exército Branco.

Constituíu a base do Exército Vermello, creado en xaneiro de 1918, disolvéndose oficialmente en abril dese mesmo ano.

Notas

↑ John Reed, Dix jours qui ébranlèrent le monde, Éditions sociales, coll. « 10/18 », Paris, 1958, p. 28.
↑ Richard Pipes, La Révolution russe, PUF, 1993, p. 383.

Véxase tamén

Outros artigos

[1] John Reed, Dix jours qui ébranlèrent le monde, Éditions sociales, coll. « 10/18 », Paris, 1958, p. 28.

[2] Richard Pipes, La Révolution russe, PUF, 1993, p. 383.

[1]

[2]